Ik vertrek! 1/12/2022

Ik ben niet helemaal zeker hoe dit gaat gaan, dat schrijven 🙂 Ik heb wel graag een structuur en op dit moment kies ik ervoor om chronologisch te schrijven, beschrijvend van wat er rondom mij en in mij zoal rondgaat. Kan dit nog veranderen in de loop van de komende weken/maanden, ja 🙂 en dan laat ik jullie dat zeker weten 😉

Maar nu begin ik alvast bij het begin: donderdag 1/12/2022 6u55 ’s morgens.

Het is een korte nacht geweest, gisteren nog de laatste praktische zaken in orde brengen, nog heel wat heen en weer gerij, om dan ook die backpack en dagrugzak voller te duwen dan verwacht. Laatste avondmaal in België en dan ’s morgens weer vroeg uit bed, douchen, ontbijt en opruimen. Rond 6u55 staan mama en papa voor de deur, ze komen me ophalen om naar de luchthaven te brengen. yay!

Zo wegrijdend merk ik dat ik toch iet wat zenuwachtig wordt, komt het door het vertrek of door de file (die eigenlijk goed meeviel)? Geen idee en doet er ook niet toe. Aangekomen op de luchthaven gaat alles super vlotjes. Aan de check-in is het meteen aan mij, die rugzak is al onderweg richting New York (geen rechtstreeks vluchten vanuit Zaventem). Daarna is het tijd voor de laatste knuffels eer ik richting security ga. Ik voel me ongeduldig worden, voor mama en papa mag het misschien allemaal iets trager gaan.. Ze komen mee tot aan de poortjes en daarna is het voor echt, ik vertrek helemaal op mezelf. Nog een laatste keer omdraaien en een zwaai-kusje en ik wil nu enkel nog recht vooruit. Ook die security en paspoort controle gaan allemaal super vlot, zoals gewoonlijk ben ik op een half uur van de vertrekhal tot aan de gate. Ik heb die chance altijd en toch wou ik deze keer ook zeker echt op tijd op de luchthaven zijn.

Aan de gate installeer ik me nog even in één van de barretjes en beantwoord nog enkele mails en de vele whatsapp berichtjes die ik mocht ontvangen, ook wel fijn dat er zovelen onthouden hebben dat ik 1 december vertrok én de moeite namen om een liefdevol succes berichtje te sturen.
Het laatste afscheid heb ik aan de gate zelf en die eer is aan Lynn, vriendin en businesspartner. Zij vertrekt ‘toevallig’ dezelfde dag naar Marokko voor een prospectie voor één van onze volgende yoga & pilates getaways (dus tegen dan ben ik zeker terug in België 😉 )

Het is 9u20 en iedereen begint zich in rij te zetten om het boarden te starten. Enkel komt er helemaal geen beweging in. Het duurt uiteindelijk tot 10u10 (wanneer we moesten opstijgen) dat het boarden start. In het geroezemoes van passagiers die ongeduldig en lastig worden hoor ik dat de crew vast stond in het verkeer en we daarom dus met vertraging vertrekken. Geen idee of het echt zo is, maar ik ben blij dat ik eindelijk het vliegtuig op kan. Om 11u11 komt het vliegtuig in beweging en zijn we vertrokken. Op dit punt ben ik vooral moe en wil ik eigenlijk gewoon slapen, maar ik heb ook wel honger ondertussen. Niet veel later komen ze al rond met de lunch en terwijl ik eet, kijk ik één van de films uit het entertainment aanbod (Frozen II). 

Daarna maak ik het mezelf comfortabel: schoenen uit, dikke vliegtuigsokken aan, dekentje over me heen, oogmasker op en noise cancelling oortjes in (wow, dat is écht een super groot verschil!) Na wat woelen val ik toch in slaap en weet ik even niet waar ik ben wanneer ik een uurtje later weer wakker wordt. Ik probeer nog een uur lang opnieuw in slaap te geraken, maar het blijft bij wat dommelen en wakker zijn. Ik lees verder in het boek ‘the four hour workweek’ en daar zijn ze weer met een snack en ook nu kies ik om tijdens het eten een film te kijken (Lady Bird). Wanneer de film eindigt roept de commandant om dat we de landing inzetten. Landen op Newark, New York in het zonnetje rond 13u ‘s middags met prachtig zicht op de skyline van de stad. Ik wordt plosteling wat emotioneel, omdat de skyline me herinnerd aan onze happy family trip naar New York 5 jaar geleden? Of omdat het nu pas begint door te dringen dat ik echt weg ben? Geen idee, waarschijnlijk een beetje van beide. In elk geval, In New York zijn doet deugd!

Transit in New York dat is eerst langs immigratie gaan, dat gaat al vlot. Daarna bagage ophalen (opluchting, mijn zak is erbij!), bagage weer afgeven en dan wisselen van terminal met de airtrain. Eenmaal in de juiste terminal, de weg zoeken naar de security. Hier voelt het als lang aanschuiven. Ik heb, ondanks de vertraging, nog steeds +/- 4uur tijd tussen mijn vluchten. Verschillende anderen van mijn medepassagiers zie ik puffen omdat ze nog maar 30min hebben om hun aansluitende vlucht te halen. Neem hier vooral uit mee dat je steeds voldoende tijd voorziet tussen je vluchten, want vertragingen komen zo vaak voor!

Aan de security gaat het plotseling toch iets minder vlot, de reden: ik had mijn dopper niet leeggedronken. Dus ik krijg 2 opties: ofwel dopper volledig weggooien ofwel (onder begeleiding) weer naar de andere kant van de security gaan, daar mijn dopper leegdrinken of leegmaken en opnieuw erdoor komen. Aangezien het de enige drinkbus is die ik meeheb, kies ik dus voor de tweede optie. Gelukkig zorgt mijn begeleiding er wel voor dat ik deze keer heel de rij mag voorbij steken en dus niet opnieuw moet aanschuiven. 

Dan is het nog enkel mijn gate zoeken en me weer neerzetten aan een tafeltje met hapje en drankje om de komende 3uur de tijd te doden. Bij het openen van mijn laptop en social media zie ik dat er bij whatsapp nog extra berichtjes zijn bijgekomen en mijn instagram is ontploft van de vele reacties. Hier ben ik wel even zoet mee!

16u20 lokale tijd en het boarden begint mooi op tijd. Ik zoek mijn plaats, altijd bij het raam 😀 en installeer me meteen comfortabel. Alles gaat vlot totdat crew laat weten dat er een passagier ontbreekt en ze de bagage van deze persoon niet vinden. Deze moet van het vliegtuig voor we kunnen vertrekken. Dus ook deze keer in plaats van om 17u05 te vertrekken, gaan we pas van de grond om 18u20. Ondertussen ben ik echt moe (00u20 Belgische tijd) en wil ik zo snel mogelijk in slaap vallen. Maar eerst time for food. Mijn avondeten speel ik snel naar binnen en zodra ze het afval weer hebben opgehaald draai ik me in verschillende bochten, slapen lukt niet en na een uur geef ik het op.

Ik begin te schrijven, hetgeen wat je nu aan het lezen bent 🙂 

Hierna probeer ik me nog eens om te draaien, maar tevergeefs en ik wend me weer tot het enternainment programma en kijk een film (The Matrix: ressurections). En niet veel later landen we in Bogotá, Colombia! Yay, nu ben ik enkel nog blij (en toch ook nog moe).
Immigratie gaat lekker vlot en mijn bagage is er weer bij, joepie! Ik haal meteen enkele pesos af aan één van de geldautomaten in de luchthaven en zoek daarna mijn taxi. Heel blij dat ik op voorhand al aan mijn hostel gevraagd had om een taxi te regelen om me op te halen. Geen gedoe, ik kan meteen vertrekken en er is een duidelijk op voorhand afgesproken prijs.

Het is ondertussen 02u30 plaatselijke tijd (8u30 in België): ik kom aan in mijn hostel, in-checken, tanden poetsen en eindelijk slapen! 😀